บทที่ 74

ในที่สุดชายขี้เมาก็ตระหนักได้ว่าตัวเองกำลังเจอกับปัญหาแบบไหน เขาถึงกับสร่างเมาในทันที

เมื่อสัมผัสได้ถึงบารมีอันทรงอำนาจที่แผ่ออกมาจากตัวของอาเธอร์โดยธรรมชาติ ขาของเขาก็อ่อนยวบลงจนทรุดตัวลงไปคุกเข่ากับพื้น

“คุณสมิธ! ยกโทษให้ผมด้วย! ผมมันโง่... ผมมันตาบอดโดยสิ้นเชิง...”

“ผมมันโง่เง่าสิ้นดี!”

เสียง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ